Data urodzenia:
1912-05-09
Stopień:
major duszpasterstwa Wojska Polskiego
Miejsce urodzenia:
Werne - Niemcy
Imiona rodziców:
Jan - Władysława z domu Zborowska
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
Urodzony w miejscowości Werne, w Westfalii Od 1924 roku uczeń gimnazjum w Sucharach, a następnie w 1925 r. w Wadowicach na Kopcu. Sutannę pallotyńską przyjął 21 sierpnia 1930 r. z rąk ks. Wojciecha Turowskiego w Sucharach. Drugi rok nowicjatu i pierwszą profesję złożył na Kopcu na ręce ks. Leona Bemkego (19 marca 1933 r.). Jednocześnie kończył tu gimnazjum. Po otrzymaniu świadectwa maturalnego w 1933 r. rozpoczął studia filozoficzne, najpierw w Sucharach (1933/1934), później w Wadowicach na Kopcu (1934/1935), a teologiczne, znowu w Sucharach (1935/1936) oraz w Ołtarzewie (lata 1937/1939). Profesję wieczną złożył w Sucharach 19 marca 1936r. na ręce ks. Józefa Bogdana. Święcenia kapłańskie otrzymał w Warszawie 11 czerwca 1938 r. z rąk arcybiskupa Stanisława Galla. Po święceniach kapłańskich rozpoczął studia matematyczno-fizyczne w Uniwersytecie Warszawskim, odbywając jednocześnie ostatni rok studiów teologicznych w Ołtarzewie.
Wrzesień 1939:
W sierpniu 1939 roku został wyznaczony na wikariusza placówki duszpasterskiej w Warszawie, przy ul. Skaryszewskiej. Tam zastał go wybuch wojny. Według jego wspomnień sam pozostał na straży praskiego domu, który wraz z kościołem został zbombardowany 10 i ponownie 17 września. Ratował wtedy to, co się dało z płonących budynków. Zamieszkał wówczas i duszpasterzował w kaplicy Sióstr Rodziny Maryi.
Udział w konspiracji 1939-1944:
III Obwód "Waligóra" (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - naczelny kapelan. W konspiracji od października 1939 r. Jako kapelan wojskowy należał do podziemnego ordynariatu polowego Armii Krajowej. W 1943r. został mianowany naczelnym kapelanem AK Obwodu Warszawa-Wola (a potem Śródmieście). W latach 1943-1944 pracował w Ołtarzewie w charakterze duszpasterza, pomagając miejscowemu rektorowi. Gdy w lipcu 1944 r. Niemcy ponownie wyrzucili pallotynów z Ołtarzewa (w związku z cofającym się frontem w zabudowaniach księży Pallotynów Niemcy utworzyli szpital polowy) przeniósł się do Warszawy.
Oddział:
III Obwód "Waligóra" (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie kpt. "Hala"
Szlak bojowy:
Wola - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k/ Opola), następnie przebywał w Oflagu II D Gross Born (Borne Sulinowo).Po wyzwoleniu obozu 4 lutego 1945r., po krótkim odpoczynku w Ołtarzewie i Warszawie, udał się w maju do Krakowa, aby kontynuować studia matematyczne na reaktywowanym Uniwersytecie Jagiellońskim.
Losy po wojnie:
Po wojnie pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki w Collegium Marianum. Prowadził tam również drużynę harcerską. W czerwcu 1949 r. został przeniesiony do Gdańska, gdzie pracował przy kościele Chrystusa Króla. Był tam wikariuszem, a potem od sierpnia do 26 listopada 1949 r. pełnił obowiązki komisarycznego proboszcza. W listopadzie 1949 roku przeniósł się do odbudowywanego kościoła św. Elżbiety w Gdańsku, mieszkając przez pierwsze półtora roku u sióstr pallotynek. W 1955r. został przeniesiony do parafii Przechowo k. Świecia, a po krótkim pobycie w Chełmnie w 1956 r., do Suchar. Po dwóch latach został proboszczem w Szymonce. W maju 1961r. został przeniesiony do Otwocka, aby przygotowywać się do pracy rekolekcyjnej i po krótkim zastępstwie w kapelani Sióstr Rodziny Maryi w Brwinowie, we wrześniu tego roku został skierowany do Poznania. Został tu redaktorem w Wydawnictwie Pallottinum. W 1966 r. został przeznaczony do pallotyńskiej placówki w Zakopanem, gdzie jako duszpasterz spędził osiem lat. W latach 1974-1987 przebywał w Bobolicach k. Koszalina, gdzie pełnił funkcję kapelana sióstr pallotynek, które prowadziły Dom Pomocy Społecznej. Następnie po roku pobytu w Wólce Mlądzkiej, w 1988r. został przeniesiony do Otwocka. W Otwocku spędził resztę życia. Zmarł 14 czerwca 2000 r.
Odznaczenia:
Virtuti Militari (1947)
Miejsce pochówku:
Pochowany w kwaterze pallotyńskiej na Cmentarzu w Otwocku.
Publikacje i źródła:
Władysław Zbłowski: " Wspomnienia kapelana "Strusia". Warszawa, Pallottinum", 1993; Tylus Stanisław, Leksykon polskich pallotynów (1915-2012), Ząbki 2013, "Księga Zmarłych Polskich Pallotynów i Pallotynek" - biogram na www.pallotyni.pl
![Podwórze domu przy ulicy Ceglanej 3. Ksiądz mjr Władysław Zbłowski „Struś” prowadzi ceremonię pochówku Wojciecha Zalewskiego „Orła Białego”. Panorama na dwuszereg żołnierzy prezentujących broń. Na pierwszym planie w czarnej czapce i kombinezonie Jerzy Wysocki „Mewa”, kolega „Orła Białego”. Panorama w dół na otwartą mogiłę i ciało łącznika. Z prawej z lornetką na piersi salutujący kpt. Wacław Stykowski „Hal”, za nim Mieczysław Mirecki "Błyskawica" Kadr powstańczej kroniki [powstaniewarszawskiefilm.pl / MPW]](https://f.1944.pl/BiogramPhotos/9/a/b/9ab87fab2c4f76bba7de0a184a2065d3-fa7ea-fill-1920-0-wm.jpg)
